Pisaliśmy już o tym, skąd świeża i zdrowa woda pitna bierze się w Waszych kranach. Tłumaczyliśmy też, jakim procesom poddawane są ścieki, trafiające do oczyszczalni.
Pozostaje pytanie – co dzieje się „pomiędzy”?
Wodę zużytą przez człowieka – najczęściej zanieczyszczenia odpływające z toalet, zlewów, umywalek, wanien, pryszniców, pralek czy zmywarek – określa się mianem ścieków komunalnych. Do oczyszczalni ścieków w Gdańsku trafia każdej doby ok. 95 tys. m3 (z czego kilka procent to ścieki przemysłowe). KTÓRĘDY? Siecią kanalizacji sanitarnej, czyli „drogą ściekową”, która w Gdańsku dzisiaj ma łączną długość prawie 1300 km.
PAMIĘTAJ
W Gdańsku istnieje oddzielny system przewodów odprowadzających trafiające do oczyszczalni ścieki komunalne i niepoddawane procesom oczyszczania wody opadowe. To tzw. kanalizacja rozdzielcza: ściekowa i deszczowa.
Trasa od budynków do oczyszczalni ścieków wiedzie kolejno: przykanalikami (przyłączami), sieciami kanalizacji sanitarnej, a w końcu największymi z nich, czyli kolektorami.
FACHOWO RZECZ UJMUJĄC
Kolektory to tworzące sieć kanalizacji sanitarnej przewody, najczęściej wielkośrednicowe, zbierające ścieki z innych kanałów oraz prowadzące je do oczyszczalni, a następnie do odbiornika, czyli w przypadku Gdańska do Zatoki Gdańskiej.
Kolektorami płyną wszystkie ścieki trafiające ostatecznie do oczyszczalni ścieków, dlatego ich utrzymanie w dobrym stanie technicznym i eksploatacyjnym jest niezwykle ważne dla bezpieczeństwa całego układu sanitarnego miasta.
– kiedy kolektory poddaje się renowacji?
Gdy zdiagnozowany zostanie zły stan techniczny kanałów (m.in. nieszczelności powodujące infiltrację – przenikanie wód gruntowych do wnętrza kolektorów i eksfiltrację – przenikanie zanieczyszczeń do środowiska, korozja żelbetowych rur kanalizacyjnych).
Przeprowadzenie renowacji chroni środowisko, eliminując ryzyko zanieczyszczenia. Gwarantuje bezpieczeństwo całej sieci – utrzymanie odpowiednich warunków higienicznych i hydrauliczno-eksploatacyjnych.